Hardloopschoenen met ingebouwde stappentellers zijn inmiddels redelijk ingeburgerd aan het raken, zeker nadat Apple en Nike in 2006 de Nike+iPod Sports Kit introduceerden. Weinig mensen weten echter dat Puma en Adidas in het midden van de jaren '80 al sensoren in sportschoenen verwerkten. De Puma RS-Computer Shoe bijvoorbeeld bestond uit een gewone sportschoen, maar dan met een vreemdsoortige uitstulping op de hiel: hierin was een accu en klein computertje verwerkt. De computer registreerde de data van de in de schoen verwerkte sensor en stuurde deze na afloop van een training naar een Apple IIe voor verdere analyse. Zo was het mogelijk om na elke training inzicht te krijgen in afgelegde afstand (gebaseerd op het aantal stappen) en verbrande calorieën, geschat op basis van de ingestelde leeftijd en lichaamsgewicht. Het was ook mogelijk om de rencomputer een signaal te laten geven bij een van tevoren ingesteld aantal stappen, zodat de schoen middels een pieptoon aangaf dat je training erop zat. De slimme schoenen kostten tussen de 100 en 200 dollar, zeg maar 250 tot 500 dollar als je de inflatie meerekent. Maar doordat je ook een Apple IIe nodig had om de data te kunnen verwerken sloegen de sensorschoenen van Puma nooit echt aan bij het brede publiek. Ook Adidas werkte aan 'smart shoes'. Door de hoge prijs van hun schoenen richtte het bedrijf zich in hun marketing met name op yuppies, niet op sporters. "Onze doelgroep is ouder dan 25, en verdient meer dan $25.000 per jaar", aldus de marketing manager van Adidas. Nike zag geen heil in slimme sportschoenen: "marktonderzoek wijst uit dat er geen grote markt is voor gecomputeriseerde schoenen", aldus een manager uit die tijd. Opmerkelijk is dat juist dit bedrijf zo'n twintig jaar later - en met succes - alsnog de markt voor slimme sportschoenen zou betreden. (bron: DigiBarn)