Wearables zoals Google Glass en de Galaxy Gear-smartwatch leveren een continue stroom van informatie en notificaties. De vraag rijst of dat niet gaat leiden tot (extra) information overload. Of kunnen slimme brillen en horloges informatiestress juist tegengaan, door alleen op het juiste moment kleine beetjes informatie te doseren? We vroegen het aan Ronald van de Buld, auteur van het boek Prioritijd! Overleven in tijden van drukte, stress en information overload. WRBL: In je boek behandel je de fenomenen 'information overload' en FOMO. Wat zijn de laatste trends en inzichten op dit gebied? RB: Niet alleen de hoeveelheid informatie maar ook de hoeveelheid bronnen en mogelijkheden deze in te zien nemen exponentieel toe. De gemiddelde kenniswerker ontvangt dagelijks 1,6 gigabyte aan gegevens. Deze moeten geanalyseerd worden om te vast te stellen welke gegevens informatie bevatten die waardevol is bij besluitvorming. Belangrijk inzicht is dat je nooit alle beschikbare informatie kunt bijhouden. Een extra uitdaging bij een ontwikkeling als Google Glass is dat dit medium altijd direct paraat is, terwijl je de huidige communicatiemiddelen altijd eerst nog moet pakken. Als deze drempel weggenomen wordt, verdwijnt er ook een stukje sociale controle (‘geen smartphones als we aan het eten zijn’). Hierdoor zal het nog belangrijker worden dat mensen zich beseffen wat hun doelen zijn tijdens het omgaan met informatie, van daaruit keuzes maken (welke informatie heb ik nodig om deze doelen te bereiken) en zich daar consequent aan houden. Ieder individu moet een persoonlijke strategie ontwikkelen om zo goed en gezond mogelijk om te gaan met bovengenoemde uitdagingen. In mijn boek geef ik daarvoor praktisch toepasbare handvatten. WRBL: Hoe zou jij bij een nieuwe innovatie als Glass of de Galaxy Gear 'doel' en 'middel' definiëren? Of heb je het idee dat doel en middel nog wel eens door elkaar worden gehaald door bedrijven als Google en Samsung? RB: Het gevaar, wat ook zichtbaar is bij tablets en smartphones, is dat de gebruiker niet meer vanuit een behoefte kijkt wat hij nodig heeft, maar reageert op wat er beschikbaar is. We zijn tegenwoordig met alles en iedereen verbonden behalve met onszelf. In de trein, lopend, op de fiets maar ook in de auto zijn we constant de laatste updates aan het checken of versturen. Voor veel mensen is dat kleine schermpje inmiddels het venster naar de wereld. Terwijl ze hun laatste updates checken op hun smartphone, lopen ze vrienden en bekenden straal voorbij. Ik heb zelf nog geen ervaring met Glass maar zie daar in ieder geval een voordeel dat je mensen in ieder geval weer aankijkt. Persoonlijk kan ik mij wel voorstellen dat die mensen zich op dat moment wel afvragen of jij ‘echte aandacht hebt’ of met iets anders bezig bent, maar dat zal de toekomst moeten leren. WRBL: Denk je dat Google Glass of slimme horloges zorgen voor meer information overload, of dit juist kan beperken door context gebaseerde informatie weer te geven? RB: Die verantwoordelijkheid ligt uiteindelijk altijd bij de gebruiker zelf. Op dit moment wordt, niet alleen door Google, al beloofd dat wearables als Glass niet alleen minder, maar vooral ook relevantere informatie aanleveren. Mensen zullen echter altijd de neiging hebben meer informatie tot zich te nemen dan strikt noodzakelijk is. Daarbij zullen bedrijven altijd een commercieel belang hebben mensen te verleiden meer informatie in te zien. Bewustwording (waar heb ik deze informatie voor nodig; hoe gaat dit mij helpen mijn doelen te bereiken?) is de eerste stap om dit tegen te gaan. Natuurlijk mag zo’n doel dan ook plezier of ontspanning zijn, maar het bewaken van (eigen) grenzen  - ‘hoe lang ga ik online ontspannen’ – blijft in alle gevallen belangrijk. WRBL: Waar zouden ontwikkelaars van Glassware (apps voor Glass) rekening mee moeten houden, om information overload te voorkomen? RB: Het schermpje wordt steeds kleiner waardoor de informatie nog beter samengevat moet worden. Vanuit mijn onderzoek, waarop het boek gebaseerd is, heb ik onderkend dat afbeeldingen en kleuren niet alleen helpen informatie sneller en overzichtelijker te presenteren maar er tevens voor zorgt dat het beter onthouden wordt. Voordeel van Glass is dat informatie aangepast kan worden aan persoonlijke voorkeuren, waardoor dit effect versterkt kan worden. WRBL: Welke ontwikkelingen op het gebied van wearable technology zie jij als potentieel gevaarlijk als het gaat om een overdaad aan informatie & updates? RB: Vanuit mijn persoonlijke interesse kijk ik op sites als wrbl.nl eerst naar de mogelijkheden en daarna pas naar eventuele gevaren. De recente ontwikkelingen bieden natuurlijk ongekende kansen, maar de realiteit leert dat gebruikers negatieve consequenties niet goed kunnen inschatten. Plaats, frequentie en duur van het raadplegen van bronnen heeft niet alleen voor jou zelf maar ook voor jouw omgeving gevolgen. De uitdagingen door gebruik van smartphones in het verkeer zullen bijvoorbeeld met Glass alleen maar toenemen; maar ook daar ligt de verantwoordelijkheid bij de gebruiker. WRBL: Hoe kunnen mensen in het tijdperk van draagbare technologie zich wapenen tegen de ongewenste neveneffecten van 'always on'? RB: Veel van de technologische ontwikkelingen op dit gebied brengen ‘onzekerheid’ met zich mee, waarbij de mens tot nu toe altijd sterk genoeg is geweest deze ontwikkelingen in te zetten als middel en niet als doel. Vanuit de eerder genoemde ‘persoonlijke strategie’ moeten mensen dagelijks tijd nemen zich te ontspannen. Het mooie van alle devices is dat er een aan- en uitknop op zit die je regelmatig moet gebruiken. Naast alle prachtige technologie zijn er namelijk nog veel meer dingen die de moeite waard zijn tijd en aandacht aan te besteden. Daarnaast ben ik zeer benieuwd hoe een device als Glass voor datzelfde doel, ontspanning, maar daarbij ook bijvoorbeeld onderwijs, ingezet kan gaan worden. Ronald van de Buld (@rvdbuld op Twitter) is eigenaar van BLD Advies en auteur van Prioritijd! Overleven in tijden van drukte, stress en information overload. Hij besteedt in dit boek een apart hoofdstuk aan recente ontwikkelingen met de veelzeggende titel ‘hoe overleef ik mijn smartphones, tablets en (a)sociale media?’ (afbeelding: Seven Months, (cc) Dylan Roscover, 2008)